Hodowla tchórzofretki od podstaw

Kupując tchórzofretkę, najlepiej wybrać osobnika w wieku około 7-8tygodni. Takie szczenię jest na tyle młode, że bardzo szybko przyzwyczai siędo nowych warunków i opiekuna, a jednocześnie na tyle duże i samodzielne,że może zostać oddzielone od matki i rodzeństwa. Młode osobniki szybkoi stosunkowo łatwo uczą się czystości oraz bez większych problemówprzyzwyczajają się do zupełnie nowego otoczenia (np. mieszkania w bloku).
Decydując się na zakup starszych lub dorosłych tchórzofretek, należy liczyćsię z tym, że zwierzęta mają już pewne przyzwyczajenia. Właścicielowimoże być znacznie trudniej wychować je i przekonać do pewnych rzeczy.Czasami dużym problemem może okazać się również nauczenie takich zwierzątkorzystania z kuwety.
Niejednokrotnie można spotkać się z przypadkami oddawania lubsprzedawania po okazyjnej cenie dorosłych tchórzofretek. Często zdarza się,że poprzedni właściciele trzymali je w nieodpowiednich warunkach lubniewłaściwie traktowali. U takich zwierząt mogą wystąpić zaburzeniapsychiczne - tchórzofretki mogą być nadmiernie płochliwe, wpadać bez powoduw panikę, a nawet być agresywne. Należy zatem dokładnie przemyślećdecyzję o ich zakupie

OSWAJANIE I WYCHOWANIE
Nowo nabytą tchórzofretkę po przywiezieniu ze sklepu lub hodowli najlepiej odrazu wpuścić do przygotowanej i urządzonej wcześniej klatki. Pierwszechwile w nowym domu zawsze są dla zwierzęcia bardzo stresujące.Odizolowanie od innych osobników, zupełnie nieznane miejsce i nowezapachy mogą sprawić, że tchórzofretka będzie czuła się przez pewien czasbardzo niepewnie.
Aklimatyzacja przebiega tym dłużej i trudniej, im bardziej warunkipoprzedniego miejsca różnią się od tych, do których zwierzę sięaklimatyzuje. Znacznie szybciej przyzwyczaja się do nowego miejsca i opiekunatchórzofretka urodzona i wychowana w domu lub kupiona w sklepie,niż zwierzę wzięte z dużej hodowli fermowej, które do tej pory miałoograniczony kontakt z ludźmi.
Niektóre osobniki są na początku bardzo nieufne i płochliwe. Dlatego właścicielmusi wykazać się dużą cierpliwością i nie może od razu wymagać zbytwiele.
Oswajanie najlepiej zacząć od wzajemnego poznania się. Na początku warto spróbowaćzachęcić tchórzofretkę do przychodzenia do ręki. Bardzo pomocne mogą okazaćsię w tym smakołyki. Jeśli zwierzę zacznie kojarzyć dłoń właścicielaz czymś przyjemnym, szybciej przełamie swój strach. Po pewnym czasiesmakołyki mogą zostać zastąpione innymi nagrodami. Głaskanie lub drapanieza uchem może sprawić zwierzęciu ogromną przyjemność, a jednocześniepozwalają nawiązać z nim bliższy kontakt.
Kiedy tchórzofretka oswoi się z nowym miejscem, będzie bardziej pewnasiebie i zacznie interesować się otoczeniem, można spróbować wypuścićją poza klatkę. Należy jednak pamiętać, że w domu jest wiele rzeczy,które mogą stanowić dla tego ciekawskiego zwierzęcia poważne zagrożenie.Dlatego może ono biegać po mieszkaniu tylko pod opieką właściciela.
Tchórzofretkę trzeba jak najszybciej nauczyć czystości. Zwierzę zawszewybiera w klatce jedno miejsce (najczęściej róg) na załatwianie swoichpotrzeb fizjologicznych. Dobrze jest postawić tam kuwetę ze żwirkiem. Niektóreosobniki bez problemu i bardzo szybko uczą się z niej korzystać,innym zajmuje to trochę więcej czasu. Żwirek w kuwecie powinien byćzawsze czysty, gdyż zwierzęta niechętnie wchodzą do brudnej kuwety.
Na początku warto nagradzać tchórzofretkę za każdym razem, kiedy skorzystaz kuwety. W ten sposób zwierzę szybko skojarzy nagrodę z danączynnością.
Kuweta powinna stać nie tylko w klatce, ale również w mieszkaniu.Trzeba nauczyć tchórzofretkę korzystania z niej także wtedy, kiedyzwierzę biega po mieszkaniu. Początkowo może być to trudne. Należy dokładnieobserwować tchórzofretkę, a kiedy przysiądzie w kącie i zadrzew charakterystyczny sposób ogon, szybko posadzić ją do kuwety. Naukaczystości wymaga sporo wysiłku i cierpliwości, ale zwykle przynosi dobrerezultaty.
W wychowaniu tchórzofretki bardzo ważna jest konsekwencja. Zwierzę od samegopoczątku powinno dokładnie wiedzieć, co może robić, a co jest muzabronione. Jeśli właściciel nie jest konsekwentny w swoim działaniu,trudno będzie wymagać mu tego od tchórzofretki.
Tchórzofretki trudno jest do czegoś zmusić i jeszcze trudniej czegoś imzakazać. W wychowaniu tych zwierząt nie powinno się stosować kar. Niemożna krzyczeć, a tym bardziej bić, bo może to przynieść zupełnieodwrotny skutek. Tchórzofretka może wtedy nie tylko stracić zaufanie doswojego opiekuna, ale także stać się bardziej zawzięta, a nawetagresywna.
Wychowując tchórzofretkę, powinno się stosować przede wszystkim metodypozytywne, polegające na nagradzaniu zwierzęcia za wykonanie pewnych określonychczynności. Natomiast kiedy tchórzofretka robi coś, czego nie powinna, opiekunzamiast wymierzać karę powinien zająć ją czymś innym, ciekawszym i zupełnieodwrócić jej uwagę od poprzedniej czynności.
Właściciel musi wykazać się wyobraźnią i rozsądkiem. Czasami lepiejjest postawić pewne rzeczy poza zasięgiem tchórzofretki niż potem denerwowaćsię, że coś zniszczyła. Jeśli tchórzofretka uwielbia kopać w ziemi,to nie warto stawiać kwiatów w doniczkach na podłodze, a jeślimyszkuje w koszu na śmieci, to nie można dawać jej okazji, by to robiła.
Tchórzofretki są zwierzętami bardzo inteligentnymi i szybko się uczą.Przy odrobinie cierpliwości i dobrym podejściu można je nauczyćprzychodzenia na zawołanie, przynoszenia różnych przedmiotów i wieluinnych rzeczy.