Dziki przodek tchórzofretki jest drapieżnikiem żywiącym się przedewszystkim mięsem. Łupem tchórzy padają najczęściej małe gryzonie, ptaki,gady, płazy. Nie gardzi on jednak grzybami, owocami, drobnymi bezkręgowcami, a czasamizadowala się także padliną.
W procesie udomowienia dieta tchórzofretki w znacznym stopniu uległazmianie w porównaniu z dzikim przodkiem. Może o tym świadczyćfakt, że mają one znacznie dłuższy przewód pokarmowy niż tchórze, cooznacza, że są przystosowane do spożywania większej ilości pokarmu roślinnego.
Zanim zostaną przedstawione poszczególne rodzaje karm, warto powiedzieć kilkasłów o podstawowych zasadach żywienia.
Dieta tchórzofretki powinna być jak najbardziej urozmaicona. Monotonne żywieniemoże doprowadzić do poważnych niedoborów i chorób. Zaleca się już odmłodego wieku przyzwyczajanie zwierząt do różnych pokarmów. Dorosłeosobniki dosyć niechętnie próbują nowego pożywienia, a czasami wcalenie chcą tego robić. Dobrze jest proponować zwierzęciu różne rodzaje mięs,owoców i warzyw, a także przyzwyczajać do gotowych pokarmówsuchych i mokrych różnych producentów.
Pokarm dla tchórzofretki musi być zawsze świeży i dobrej jakości. Posiłkiz surowego mięsa i owoce trzeba regularnie wymieniać, a wszystkieniedojedzone resztki szybko usunąć. Nie wolno pozostawić ich na cały dzień,gdyż mogą ulec zepsuciu.
Należy pamiętać, że tchórzofretka je często, ale jednorazowo zjada małeilości pokarmu. Dlatego musi mieć stały dostęp do jedzenia i nigdy niemożna jej głodzić. Zwierzę musi mieć także stały dostęp do świeżejwody - jest to szczególnie ważne w przypadku żywienia suchą karmą.
Częstym problemem w żywieniu tchórzofretek jest ustalenie, jak częstozwierzę powinno dostawać pokarm i w jakich ilościach. Dorosła tchórzofretkazjada około 150-250 g pokarmu dziennie, przy czym ilość ta w dużejmierze zależy od płci, wieku, kondycji, pory roku, temperatury otoczenia i aktywnościzwierzęcia.
Tchórzofretka powinna mieć stały dostęp do pokarmu w ciągu doby. Posiłkimogą być jednak podzielone. Można podawać rano i wieczorem nieduże ilościsurowego mięsa i owoców, które zostaną od razu zjedzone. Natomiast nacały dzień można pozostawić zwierzęciu większą ilość suchej karmy, którabędzie stopniowo zjadana.
Ograniczenie tchórzofretce pokarmu lub głodzenie często wyzwala w niejnawyk chomikowania jedzenia. Zwierzę próbuje w ten sposób zgromadzić w kryjówcezapasy pożywienia na gorszy okres. Istnieje wtedy niebezpieczeństwo, żeschowany pokarm zepsuje się i jeśli zostanie zjedzony przez zwierzę, możespowodować silne zatrucie.
W przypadku trzymania dwóch lub większej liczby osobników dobrze jestrozdzielić pokarm dla każdego z nich do oddzielnych naczyń. U tchórzofretekpora posiłków często wiąże się z dużymi emocjami. Zwierzęta jedząszybko i łapczywie. Obecność innych osobników (konkurencji do pokarmu)może potęgować te emocje, a nawet wyzwalać agresję.